Vorige week, tussen Kerstmis en Nieuwjaar, heb ik even de tijd genomen om een nieuwe versie van het Jaarlijks Kompas in te vullen (yearcompass.com). Mocht je niet bekend zijn met dit kompas: het is eigenlijk een boekje met daarin een reeks vragen die je voor jezelf dient in te vullen. Deze vragen helpen je dan om het afgelopen jaar af te sluiten en een planning te maken voor het nieuwe jaar.
Alhoewel het nog maar het tweede jaar is dat ik er daadwerkelijk in slaag om het boekje in te vullen, is het Jaarlijks Kompas een project dat ik al een aantal jaren volg: vaak heb ik het boekje uitgeprint, maar heb ik nooit de tijd genomen om het ook werkelijk in te vullen (veelal met het zwakke excuus dat ik altijd te druk bezig was).
De eerste keer dat ik dit kompas volledig heb ingevuld was in december 2020. Ik heb toen met heel veel ambitie en ideeën over hoe ik 2021 zou gaan aanpakken, alle doelen, die ik wilde bereiken, neergeschreven en ook die dingen omschreven die ik wilde loslaten.
Dit boekje heeft me toen enorm geholpen, als een soort gids waarin ik mijn prioriteiten kon opzoeken en die me in herinnering bracht hoe ik met mijn jaar om wilde gaan. Net omwille van die hulp, wilde ik ook zeker zijn dat ik dit boekje ook opnieuw zou gaan invullen tegen het einde van 2021. Een kwestie van voorbereid te zijn op 2022 en om de gevoelens van “onafgewerkte zaken”, die ik nog had voor 2021, van me af te schrijven.
Nu, het stellen van doelen is één ding, minstens even belangrijk is om niet afgeleid te worden op het pad naar je doelen. Dat doet me denken aan een citaat dat ik voor de eerste keer van een collega gehoord heb enkele weken geleden, maar dat te pas en te onpas opspringt in mijn hoofd: “When you are hunting elephants, don’t get distracted chasing rabbits“. Ik denk dat het idee achter dit citaat wel voor zichzelf spreekt, maar om de zaken ook in de praktijk te brengen, dat is toch een ander paar mouwen. Desondanks zal het een onmisbaar onderdeel zijn van mijn jaar 2022, als ik de doelen wil bereiken die ik voor mezelf gesteld heb.
In de loop van de komende weken zal ik enkele van mij doelen delen, net als mijn ambities en mijn niet-meer-doens. Uiteraard telkens samen met de vooruitgang in elk van hen. Ik heb even zitten denken of ik nu beter wel of beter niet deze zaken zou publiceren op deze blog. Uiteindelijk betekent publiceren het publiek gaan delen van enkele (zeer) persoonlijke ideeën. Aan de andere kant ben ik er wel van overtuigd dat het beter gaat lukken om je doelen te bereiken en je aan je ambities te houden, als je iets of wat verantwoordelijk kan gehouden worden door iemand. Uiteraard heb ik daarvoor mijn vrouw en mijn dichte vrienden en familie, tegen wie ik over mijn plannen kan vertellen, zodat ze mij er ook kunnen aan laten houden. Maar ik ben er van overtuigd dat, door ze online te publiceren, ik het bereik vergroot van de mensen die mijn plannen mee kunnen opvolgen. Net dat voedt dan een beetje de druk van de verantwoordelijkheid en dus de “beloning” voor mij om mijn doelen te bereiken.
Kort samengevat: ik heb besloten dat ik mijn doelen, ambities en niet-meer-doens die niet al te persoonlijk zijn, met de wereld ga delen via deze blog. Hoop dat je je er in kan vinden 🙂
Om meteen met een eerste belangrijke target van start te gaan: ik heb de laatste tijd mijn algemene gezondheid en lichaam nogal genegeerd. Heel eerlijk: ik ben nooit echt een magere kerel geweest, maar met de start van 2022 maakte mijn weegschaal met dat nog eens extra pijnlijk duidelijk. Dus laten we zeggen dat het gewicht weer onder de 110kg moet (nog beter: laten we de challenge een beetje serieuzer maken: ik wil het gewicht onder de 100kg krijgen terug, weliswaar op een gezonde wijze).
Zo, daarmee staat mijn eerste aandachtspunt voor 2022 al vast. In de komende dagen zal ik nog wat meer inzichten geven in hoe ik dit wil gaan bereiken. Voor nu besluit ik maar om de laatste stukjes Kerststronk voor iemand anders te laten ;-).
